سوگند نامه

                                      (( محزون ))

ای معشوق زیبا روی بردن نام تو با کنایه ها مرا چون عطار کوی به کوی کرد و از همه جا رانده شدم فقیه سفیه دیگری پیدا شد و مرا به جرم عشقبازی با تو مرتد اعلام نمود . 

و شریح دیگری قطعیت این حکم را ممهور به جهل خویش ساخت . 

و من همچنان از تو میگویم و از عشق بازی. تو را چون حافظ یار چهارده ساله مینامم و از لبان لعل تو ساغر مستی مینوشم . 

و برای این بیخبران از حال مستان زین پس سوگند نامه ای بر سر در هر بیت از غزلهایم می آویزم و میگویم :

در نظر بازی ما بی خبران حیرانند (حافظ) . . . . . . . . .