سرکشی به معبود

عمریست شیطنتها با یار میکنیم ما               گاهی به سهو و گهگاه ناچار میکنیم ما  

در ششهزار سالی ابلیس یک ابا کرد             در روز این گنه را صد بار میکنیم ما 

او کرنش به ما را بر خود روا ندانست               این سرکشی به معبود هر بار میکنیم ما 

جانی اگر بگیرد تیری به زهر مسموم              جانهای بیشماری بر دار میکنیم ما 

بودش خدای نمرود چون چله میکشیدی         هر دم خدای خود را انکار میکنیم ما 

آدم نمود توبه یکبار از گناهش                       این دو به روز صد بار تکرار میکنیم ما 

خیال تو

سالها خیال تو ای گل به آغوش کشیده ام      عمریست در فراق روی تو من داغ دیده ام 

در پیش چشم مردم اگرچه زنده ام لیکن         پیش از تولدم از هجر تو جان سپرده ام 

گر زهر بکام مجنون شد اندر این عالم            من نیش بیوفایی اندر عالم ذر چشیده ام 

لیلا بدید و روی در خاک کشید مجنون            بیچاره من که زمعشوق رویی ندیده ام 

ادامه دارد .....