شعر و شور

دل نوشته و شعرهای محزون

شعر و شور

دل نوشته و شعرهای محزون

لعنت به هر چی مر . . . . .

یک خانمی تو وبلاگ یه مطلبی درج کرده  

بنده خدا انگاری کلی وقت هم خرج کرده 

نمیدونم چی دیده یا از کی چی شنیده 

خلاصه که دنیا رو پر از هرج و مرج کرده  

                     ****

نوشته تو وبلاگش لعنت به هر چی مرده 

نمیدونم که مرده به این خانم چه کرده 

یا شایدم این خانم خودش مقصر بوده 

حماقتش چی بوده مرده اونو ول کرده 

                    **** 

بنده فقط یک کمی میخام وصیت کنم 

کوچکتر از اونم که به کسی نصیحت کنم 

ای خانم محترم  ای سرکار عللیه 

راجع به کل زنها چطور قضاوت کنم 

ادامه مطلب ...

برای مادر

در مهربانی بی همتایی 

و در همزبانی بی مثال  

تو از قطره های شبنم صبحگاه نابتری 

و از خورشید گرما بخش تر   

تو را از بهاران جستجو کردم  

تو از چشمه ساران جاری تری 

به استواری کوه و به لطافت خیال کودکی میمانی  

شمع از تو روشنی را آموخت 

و دریا آرامش را از تو به ارث برد  

وسعت سینه تو هامون را بیاد آرد و اشکهایت ترنم باران را 

یاد تو جشنواره سرور را در قلبم بر پا میکند 

شب زنده داریت و لالاییت پچ پچ آبشار را در گوش جانم میریزد 

  

ادامه مطلب ...

در جواب شعر آقای خلیل جوادی

 

                                 ((  بنام خدا  ))

بنام حق مالک روز جزا                      خالق هستی ملک هر قضا 

شروع کنم بنام رب جلیل                     سلام جوادی آقای حاج خلیل 

صدات از بلند گوها شنیدم                    حرف حقی اما تو اون ندیدم 

بگم چرا تو اون خوابو میدیدی               شب قبلش چلوکباب چشیدی 

از بسکه اون شب تو زیادی خوردی        گلاب بروت رفتی بالا آوردی 

یا شایدم اهل مواد پوادی                      راستشو بگو آهای خلیل جوادی 

درستکه درس خوندیو لیسانسی              تو بحث دین ولی تو بی اسانسی 

جون مامان جونت قرآن تو خوندی          پاتو به مجلس قرآن کشوندی 

یه بار شده بری تو بحر قرآن                راهنمای زندگی مسلمان 

حالا اگه نرفتی هم بی خیال                  از این به بعد برو میشی توخوشحال  

منم برات صحنه ای از قیامت               بهت میگم ببین چطور میشه قیافت 

البته از قرآن میگم من برات                 و شایدم یکی دو تا روایات 

شیپورشو وقتی نواخت اسرافیل            جون میده هرکی هست حتی عزرائیل 

بنده خدا حتی خودش میمیره                 عزرائیل که یه عمره جون میگیره    

ادامه مطلب ...

پاورقی ( از اشعار محزون )

از من و ما در گذر و خاک باش                  سرو مشو میوه بده تاک باش  

گر که توئی طالب دیدار دوست                 خالص و بی غش چو طلا پاک باش  

سر نبرد تا به فلک سپیدار                      با غم دل سرور افلاک باش  

شوق لقا گر دل و جانت گرفت                  مویه کن و سینه پر چاک باش  

تا نشده وصل رخش میسر                      موی کنان طالب غمناک باش  

 

                                           محزون 

                                       *********

عزیزا برده ای از یاد  یاران                     شده اندر فراغت دیده گریان 

مبادا رانده  باشی این گدا را                      که شاهان کم کنند این با غلامان  

ساقیا چند صباحی می و میخانه ندیدم           نه میم بوده نه معشوقه به سامان  

روزیم نیاید که منم بی تو بمانم                 روزی که شوم بی تو همان دم بدهم جان  

 از دیده بریزم مثل سیلاب سرشکم             آنگونه که بارد به زمین ابر بهاران 

در هجر تو چون شمع بسوزد دل محزون      چون بی رخ گل سوز کشد قلب هزاران 

دستم نرسد گر که به دامان وصالت             من ناله کنم چون شنوی نغمه ی  باران  

                                                  ******** 

           گوش بده ای دلک خیره سر        ای که زدستت شده ام دیده تر 

          کاش زتو یکدمی آسودمی         یا که نبودی که چنین بودمی  

          مور  کجا  در  پی  آهو  رود         شیر بباید که پی آن شود  

          لقمه به اندازه ی خود باز گیر      چنگ به میشان نزند باز پیر 

          ای دل بیچاره نصیحت پذیر         آخر منصور ببین پند گیر 

          بگذر از این دلبر گیسو کمند       رو بر خود دلبر دیگر پسند  

          دام بلا فکنده این فسونگر          جای دوا درد دهد فزون تر  

          گوشه ابرو ننماید مگر               جان بدهی مهر به آن فتنه گر 

                              

                                                     محزون    

شعر های کوتاهی از محزون

 در سبک باباطاهر

خداوندا غم دل با تو گویوم            ز تو بحر غمم ما چاره جویوم  

قدم را رنجه و بر دل گذر کن          به آب دیدگان راحت بشویوم 

تو خود گفتی اگر گامی بیایی      برابر با هزار آیی به سویوم  

حبیبا تاب دل دیگر به سر شد      ز هجرت رود غم گردیده رویوم  

دگر خم شد قدم اندر فراغت        خودم شاب و سپیدان گشته مویوم

نهان تا کی کنی نادیده رویت       شدم محرم تو را محزون کویوم 

 

                                  ******* 

                                     محزون 

 

دیوانه ی تو کی پی بیگانه رود           مجنون تو کی در پی لیلا برود  

آندل که تویی کعبه و بتخانه او           کی سعی صفا و مروه با پا برود 

                                       

                                       ****** 

دین من اینست و بس گوشه ابروی تو    

                              کیش من و مسجدم آن خم ابروی تو 

پرده بگیر از رخت یوسف مصری غلام 

                              قیمت جان  میخرم دیدن مه روی تو  

 

                                   ********