سال نو مبارک باد
میرسد از ره بهار سبزه بیارد ببار
گل شکفد در زمین جوانه بر شاخسار
زنده کند خاک را بارش ابر بهار
پر شود از چلچله دامنه کوهسار
چنگ به دلها زند نغمه مرغ هزار
ترنم زندگیست شرشر هر جویبار
زخمه به تار دلست ریزش هر آبشار
گشته زمین گرد هور باز نگیرد قرار
دور زند بی خطا این شده او را مدار
سال شود سال نو لیک نه مانند پار
ارض و سما و فلک گوش به فرمان یار
این من بیچاره حیف غافلم از کردگار
دل شده غرق خیال نیست سرای نگار
آنکه به ما هوش داد کریم حی دادار
گفت که هستی نگر خلقت پروردگار
رام و مطیع از برت کرده خداوندگار
دست برم بر دعا تا که کند رستگار
بنده ی بیچاره را چون که شود ختم کار
سال نو مبارک باد